Als kleine jongen al ontdekt Jack Havig dat hij slechts door het te willen vóor- en achteruit in de tijd kan reizen. Aanvankelijk gebruikt hij deze gave louter voor zijn plezier — zo gaat hij een tijdje samenwonen met een meisje in de tijd van Shakespeare. Als hij echter ouder wordt, bemerkt hij dat de ‘Oorlog des Oordeels’ de uitroeiing zal betekenen van vrijwel de gehele mensheid. Vanaf dat moment zet hij zich in om in die na-decatastrofe-periode de beschaving terug te brengen. Hij gaat daartoe op zoek naar mede-tijdreizigers die in de 21 e eeuw met hetzelfde doel een feodaal staatje hebben gesticht. Maar al reizend in de tijd merkt hij dat in het 13e eeuwse Constantinopel de medaille een keerzijde heeft… Ook in ‘Komt tijd…’ (oorspronkelijke titel ‘There will be time’) verweeft Poul Anderson zijn grote historische en kulturele kennis in een fascinerend relaas. Daarin plaatst hij de lezer door de grote verscheidenheid van lokaties in ruimte en tijd telkens voor nieuwe verrassingen. Nochtans slaagt Anderson erin een hechte plot te bewaren, waarin vele kleurrijke karakters optreden. Poul Anderson wordt door een enorme schare lezers ons inziens terecht beschouwd als de ‘primus inter pares’. Daarvan levert ‘Komt tijd…’ opnieuw een overtuigend bewijs