1984 is een boek van de Britse schrijver George Orwell, grotendeels geschreven in 1948 en gepubliceerd in 1949. Het is een beroemde negatieve utopie, een visie op de westerse wereld anno 1984, waarin de enkeling ten onder gaat in een volkomen kansloze strijd tegen een totalitair bewind. Het is een waarschuwing tegen totalitaire regimes, zoals nazi-Duitsland, dat net verslagen was, en Stalins Sovjet-Unie. Beroemd is de uitspraak Big brother is watching you, wat slaat op de nooit geziene, maar almachtige leider van het totalitaire bewind in Oceanië, waar de hoofdpersoon van het boek Winston Smith leefde

…Militant de gauche violemment opposé à la dictature soviétique, George Orwell s'est inspiré de Staline pour en faire son "Big Brother" et pour dépeindre la société totalitaire ultime…

Wielki Brat Patrzy — to właśnie napisy tej treści, w antyutopii Orwella krzyczące z plakatów rozlepionych po całym Londynie, natchnęły twórców telewizyjnego show „Big Brother”. Czyżby wraz z upadkiem komunizmu wielka, oskarżycielska powieść straciła swoją rację bytu, stając się zaledwie inspiracją programu rozrywkowego? Nie. Bo ukazuje świat, który zawsze może powrócić. Świat pustych sklepów, permanentnej wojny, jednej wiary. Klaustrofobiczny świat Wielkiego Brata, w którym każda sekunda ludzkiego życia znajduje się pod kontrolą, a dominującym uczuciem jest strach. Świat, w którym ludzie czują się bezradni i samotni, miłość uchodzi za zbrodnię, a takie pojęcie jak „wolność” i „sprawiedliwość” nie istnieją. Na kuli ziemskiej są miejsca, gdzie ten świat wciąż trwa. I zawsze znajdą się cudotwórcy gotowi obiecywać stworzenie nowego, który od wizji Orwella dzieli tylko krok. Niestety, piekło wybrukowane jest dobrymi chęciami. A dwa plus dwa wcale nie musi się równać cztery

Orwell’s moving reflections on the English character and his passionate belief in the need for political change. The Lion and the Unicorn was written in London during the worst period of the blitz. It is vintage Orwell, a dynamic outline of his belief in socialism, patriotism and an English revolution. His fullest political statement, it has been described as ‘one of the most moving and incisive portraits of the English character’ and is as relevant now as it ever has been

From the #1 New York Times best-selling author of God Is Not Great, a provocative and entertaining guided tour of atheist and agnostic thought through the ages—with never-before-published pieces by Salman Rushdie, Ian McEwan, and Ayaan Hirsi Ali. Christopher Hitchens continues to make the case for a splendidly godless universe in this first-ever gathering of the influential voices—past and present—that have shaped his side of the current (and raging) God/no-god debate. With Hitchens as your erudite and witty guide, you'll be led through a wealth of philosophy, literature, and scientific inquiry, including generous portions of the words of Lucretius, Benedict de Spinoza, Charles Darwin, Karl Marx, Mark Twain, George Eliot, Bertrand Russell, Emma Goldman, H. L. Mencken, Albert Einstein, Daniel Dennett, Sam Harris, Richard Dawkins, and many others well-known and lesser known. And they’re all set in context and commented upon as only Christopher Hitchens—“political and literary journalist extraordinaire” (Los Angeles Times). Atheist? Believer? Uncertain? No matter: The Portable Atheist will speak to you and engage you every step of the way

Перед вами – иной Оруэлл. Не писатель, но – философ, литературный критик и журналист (строго говоря, создатель жанра «новой журналистики»). Человек, творящий подлинно высокую публицистику – и обращающий ее в истинное искусство слова! Эссе Оруэлла всегда умные, изысканно-злые и в чем-то парадоксальные. Сейчас, как и в прошлом, многим они кажутся спорными и «скандальными». Почему? Да потому, что Джордж Оруэлл всегда современен!

George Orwell’s payment book for 20 December 1943 records the sum of pounds 5.5.0 for a special article of 2,000 words for Tribune. This has never been traced in Tribune under Orwell’s name but it now seems certain that an essay, entitled “Can Socialists Be Happy?” by “John Freeman” is what is referred to. The name Freeman would have appealed to Orwell as a pseudonym, and the article has many social, political and literary links with Orwell, such as the relation of Lenin to Dickens (the fact that Lenin read A Christmas Carol on his deathbed also appears in the second paragraph of Orwell’s 1939 essay, “Charles Dickens”). A “real” John Freeman, later editor of the New Statesman, has confirmed that he did not write the article. The reason why Orwell chose to write as “John Freeman” he never used this pseudonym again is not clear. It may be that Tribune did not want its literary editor to be seen to be associated with its political pages. Possibly it was a device that allowed Orwell to be paid a special fee. Or it may be that he simply wished to see how far Tribune would let him go with his opinions. In any case, the article appeared in the Christmas issue and provoked much debate in the issues that followed. The “lost essay” is included in the Collected Works and printed here for the first time under Orwell’s name

George Orwell, Animal Farm, 1945 Авторизований переклад з анґлійської мови